جعبه پنجه: جعبه پنجه در انتهای کفش شما قرار دارد که بین بند ها و ابتدای زیره قرار دارد. به دنبال شکلی باشید که به انگشتان پا اجازه می دهد به طور طبیعی پخش شوند. برخی از کفش های دویدن تریل در این قسمت برای جلوگیری از خراش ها تقویت شده اند.
فنر پنجه: فنر پنجه انحنای جعبه پنجه به سمت بالا است. انگشتان پا را به سمت بالا خم نگه می دارد و به پا کمک می کند تا در گام خود به جلو حرکت کند
بالشتک جلوی پا : کفش‌ها می‌توانند به خوبی بالشتک شوند و همچنان افت کمی داشته باشند، اما نکته کلیدی در اینجا این است که در قسمت پاشنه و جلوی پا به میزان مشابهی بالشتک داشته باشید. به خاطر داشته باشید که بالشتک بیشتر اغلب به معنای اضافه وزن است. این لزوما برای همه دوندگان بد نیست، اما اگر در بازار کفش های مسابقه ای هستید باید به آن توجه کنید.
بالشتک پاشنه: بالشتک پاشنه عمدتاً یک اولویت است. آیا آن احساس بی وزنی را که شبیه دویدن روی ابرها است، دوست دارید؟ یا تماس بیشتری با زمین را ترجیح می دهید؟ هنگام مرور گزینه های مختلف، مطمئن شوید که ترجیحات راحتی خود را در نظر بگیرید
افت پاشنه به جلو: افت کفش، زاویه بین پاشنه/عقب پا و پنجه/جلو پا است. هرچه زاویه بیشتر باشد، افت بیشتر است. بسیاری از کفش‌های دویدن سنتی حدود 10 میلی‌متر افت دارند و بالشتک اضافی در قسمت عقب برای جذب ضربه به کار می‌رود. بسیاری از کفش‌های موجود در بازار اکنون دارای افت کمتر (یا حتی صفر) هستند که باعث می‌شود ضربه وسط پا (در مقابل ضربه پاشنه) ایجاد شود.
ویژگی های پایداری: بسیاری از کفش های پایداری و کنترل حرکت شامل مواردی مانند پایه های داخلی و نرده های محافظ برای نگه داشتن پا در وضعیت خنثی تری هستند. ویژگی های پایداری برای دوندگانی که تمایل به پرونات بیش از حد دارند، زمانی است که لبه بیرونی پاشنه ابتدا با زمین برخورد می کند و پا به سمت داخل روی قوس می چرخد.
جوراب: این پد فوم قابل جابجایی در پایین کفش شما است. بسته به نوع کفش، آستر می‌تواند بالشتک‌های زیادی را ارائه دهد، یا فقط حداقل لایی و قوس را داشته باشد.
در کفش های دویدن به دنبال چه چیزی باشید:
مکان در حال اجرا
دویدن در جاده: آیا بیشتر مایل های خود را در جاده انجام خواهید داد یا روی تردمیل؟ به دنبال کفش هایی باشید که به عنوان کفش های دویدن در جاده شناخته می شوند. آنها احتمالاً مقدار مناسبی از بالشتک برای محافظت از استخوان‌ها، رباط‌ها، تاندون‌ها و ماهیچه‌های شما در برابر ضربه سطح سخت‌تر دارند.
دویدن در مسیر: اگر بیشتر اهل تریل دونده هستید، کفشی را انتخاب کنید که برای سطوح ناهموار طراحی شده باشد. کفش‌های دویدن تریل اغلب دارای کفی چسبنده، یقه‌هایی برای کشش و یقه‌ی پاشنه سفت‌تر برای جلوگیری از چرخش مچ پا هستند.
تمرینات ضربدری: کفش‌های دویدن برای کیلومترها در جاده یا تردمیل عالی عمل می‌کنند، اما اگر قصد دارید در تمرینات متقابل ترکیب کنید، ممکن است بخواهید نوع دیگری از کفش را در نظر بگیرید. بسیاری از افراد کفش هایی با کف نازک را برای تمرینات قدرتی ترجیح می دهند، زیرا هنگام انجام حرکات متقاطع یا جانبی، بالشتک بیش از حد می تواند باعث چرخش مچ پا شود
در مواقع دویدن هیچ چیز مهم تر از یک کفش خوب و مناسب دویدن نیست که به ستون فقرات و پا آسیب نزند.
برند ورزشی°361 دارای بهترین کیفیت و مناسب ترین کفش ها مخصوص دویدن است. که محافظ سلامت پا و ستون فقرات شما کتونی پوشان است.
