عوارض کفش تنگ و مشکلات پا

همزمان با افزایش محبوبیت خرید اینترنتی، افراد مایل به خریدن و پوشیدن کفش هایی شده اند که با وجود داشتن ظاهر خوب، اندازه نامناسبی دارند. در نتیجه این وضعیت، بسیاری از افراد کفش هایی را می پوشند که از نظر شکل و اندازه برای پای آن ها مناسب نیست. مدهای روز باعث شده‌است تا بسیاری از بانوان تمایل بیشتری به خرید کفش های تنگ و کوچک داشته و پاهای خود را در معرض عوارض پوشیدن کفش‌های تنگ نظیر ابتلا به میخچه، بونیون و دیگر بد شکلی های انگشتان پا قرار دهند که نیازمند جراحی ترمیمی هستند.

عوارض کفش سفت و نامناسب

در این مطلب می‌خواهیم به صورت تخصصی به بررسی مشکلاتی که در اثر پوشیدن کفش تنگ و نامناسب می‌تواند به وجود آید بپردازیم.

بونیون

بونیون یا بیرون زدگی استخوان کنار انگشت کوچک پا به بزرگ شدن استخوان یا بافت در اطراف مفصل قاعده شست پا گفته می شود. همگام با بروز بونیون، شست پا به سمت انگشت های دیگر متمایل شده و التهاب و درد پا به وجود می آید. با اینکه عوامل ژنتیکی می توانند در بروز بونیون نقش داشته باشند اما در اغلب اوقات این موارد در اثر پوشیدن کفش های بسیار تنگ به وجود می آیند. درمان های غیر جراحی شامل موارد زیر می شوند:

• پوشیدن کفش هایی با ناحیه پنجه پهن تر
• استفاده از جدا کننده انگشت دوم و شست
• بستن انگشتان پا به یکدیگر
• کمپرس یخ برای کاهش درد و التهاب

میخچه

میخچه نوعی پینه است که در اثر فشار مداوم ناشی از کفش های تنگ به وجود می آید. درمان ساده این مشکل قرار دادن یک پد فومی در محل میخچه جهت کاهش فشار است. علاوه بر این، پوشیدن کفش های دارای اندازه مناسب و ناحیه پنجه پهن نیز به رفع میخچه کمک می کند.

انگشت چکشی

انگشت چکشی هنگامی بروز می کند که انگشت ها به جای صاف بودن به سمت بالا خم می شوند. در این مشکل، مفصل میانی انگشت پا خم شده و در صورت پوشیدن کفش های تنگ، این انگشت با مالیده شدن به سطح کفش دچار درد می شود. همچنین، در صورتی که پا در وضعیتی غیر طبیعی بماند، عضلات متصل به انگشت ها نیز به ضعیف شدن ادامه می دهند. گزینه های درمانی ساده برای این مشکل شامل بستن انگشت ها به یکدیگر، پوشیدن کفش هایی با ناحیه پنجه پهن تر، استفاده از جدا کننده انگشتان و گذاشتن یخ روی مفصل ملتهب انگشتان پا می شوند.

روی هم رفتن انگشتان

این مشکل زمانی به وجود می آید که انگشتان پا در فضایی تنگ قرار داشته و روی هم می روند. فشار مداوم ناشی از تنگی فضای انگشتان سبب می شود که انگشتان دوم و سوم بر روی انگشتان مجاور خود بروند. درمان ساده روی هم رفتگی انگشتان شامل پوشیدن کفش هایی با ناحیه پنجه پهن تر، استفاده از جدا کننده انگشتان، بستن انگشتان جهت حفظ فاصله آن ها می شوند.

فرو رفتگی ناخن در پا

فرو رفتگی ناخن در پا معمولا در انگشت شست و هنگامی اتفاق می افتد که نوک ناخن بیش از حد کوتاه شود. پوشیدن کفش های بسیار تنگ می تواند این آسیب را تشدید کرده، انگشت شست را بر روی انگشت دوم فشار داده و فشاری غیر طبیعی بر ناخن وارد کند. فشار مداوم به بروز التهاب و درد ناخن منجر می شود. درمان ساده این مشکل شامل پوشیدن کفش هایی با ناحیه پنجه پهن تر و ۳ تا ۴ بار در روز فرو بردن انگشت پا در آب گرم می شود. افراد باید ناخن های خود را به صورت مستقیم کوتاه کرده و از کوتاه کردن بیش از حد گوشه آن ها خودداری کنند.

پای دیابتی

افراد مبتلا به دیابت اغلب از آسیب عصبی (نوروپاتی محیطی) در پای خود رنج برده و قادر به احساس تحریک یا سوراخ شدن پوست نیستند. پوشیدن کفش های تنگ در این افراد می تواند سبب بروز زخم یا تاول شده که این موارد نیز به سرعت به بروز عفونت های جدی منتهی می شوند. در صورت ابتلا به پای دیابتی، باید به صورت روزانه نواحی تحت فشار را از نظر قرمزی، تاول، زخم، خراش یا مشکلات ناخن بررسی کرد.